Aletsch 1 : Hoera, mist en wolken !

Zondag 25 augustus : Brig - Belalp - Ussere Aletschji
17 km 1550 m+ 550 m-

Het afscheid deze morgen was kort maar gemeend. Geen speech. Misschien had ik dat zelf moeten doen ? Gisteravond dan ? Hoefde niet denk ik. Zalig dat een groep hikers nog een omgeving is waar je best gewoon jezelf bent. Iedereen heeft op zijn manier genoten en bijgeleerd (nu even abstractie van Kim en Machteld die op dag 1 de trekking moesten stopzetten) en daar draait het voor mij uiteraard om / dat geeft een diepe voldoening.

Thierry, Els, Nele en Siemen vertrokken vroeg met de auto, Annelies koos voor een trage ochtend als start voor een dagje de stramme spieren verwennen in de Thermen van Brig, en ik koos voor een traag zondags ontbijt met croissants en een mega smoothie in het stationsbuffet. 

De regen was ondertussen gestopt. De wolken bleven. Ideaal voor mijn klim naar Belalp : in de vlakke zon zou deze zuidhelling laaiend warm zijn. 

Heel mooi eerste stuk, op de oude weg van Naters (het stukje Brig aan de overkant van de Rhône) naar Geimen. De 19e eeuwse straat voor verkeer te paard of met muilezel, is in perfecte staat. Na Geimen neem ik de kloof van het Blindtal. Dennen tussen twee honderden meter hoge granietwanden : erg Noors qua sfeer.

In Blatten houd ik een lange pauze : de gewassen kleren drogen, de tent drogen, de mussen dichterbij lokken, luisteren naar het zondagse hoempa orkestje op het terras van het hotel om de hoek, kijken naar de kleuters die zich uitleven op het mini zandstrandje van de speelvijver.

Na de middag gaat het in één keer 750 m hoger. De meesten pakken de kabelbaan, bij dit weer is te voet de logische keuze. De klim is grotendeels in het bos. Af en toe stop ik voor een greepje bosbessen. 

Op Belalp is amper nog boeren activiteit te bespeuren. Eén afgelikte rij vakantiehuizen. Het beeld dat alle Zwitsers er zo natuurlijk gezond uitzien, valt aan diggelen. Hier kan je ook erg dik of opgetut in een totaal onpraktische outfit van de bergen genieten. 

Op het einde van de promenade kruis ik twee jonge ouders. Helemaal gefrustreerd : het pad verderop is te gevaarlijk om met een kleuter in de draagrugzak af te dalen. Een kwartier later snap ik volledig hun punt. Een stuk erg steil pad is in 2008 of zo in de oude stijl gerestaureerd. Met glad tegen elkaar geplaatste platte stenen. Historisch correct, ipv met een trap van stapstenen of zo,  zoals op alle andere recente paden.

Mij niet gelaten. Ik knal door dit stukje, de Steigle. Dat ik stokken meeheb, helpt enorm. Ik heb nu de hele tijd zicht op de tong van de Grote Aletschgletscher. 

Ik wil zo dicht mogelijk bij die tong bivakkeren. Ergens in die kilometer brede chaos van rotsruggen en geulen met poelen moet toch een tentplekje zijn ? Na veel verkennen vind ik het. Mijn privé rotsterras van 3 op 6 m voor één nacht. Tijdens het zoeken stoot ik op een vergeten oud bord "Gletschertor" : een tastbare getuigenis dat waar ik nu mijn tentje heb gezet, 50 jaar geleden met vele tientallen meters ijs was bedekt : de "Gletschertor" is de plaats op het einde van de gletscher waar de smeltwaterrivier van onder het ijs tevoorschijn komt.

Bij het klaarmaken van het avondeten : dikke ellende. Het gaspatroon dat een week geleden ongeveer halfvol was, is nu leeg. Leeggelekt in de rugzak wellicht ?
Blijkt dat je instant noodles ook droog kan opeten. Als het écht moet natuurlijk. 

Ik zit net onder de wolken. De posh toeristen in Belalp zitten erin. Wat een meevaller. 

De oude weg van Brig naar Blatten







 
 
Meer info :
  • ik deed deze driedaagse onmiddellijk na een 6-daagse trektocht met Hiking Advisor tussen Saas Grund en Binn
  • je raak vlot met bus 624 Brig - Blatten en vervolgens de kabelbaan in Belalp.
  • de route volgt grotendeels de Aletsch-Panoramaweg, de Zwitserse GR-route 39. Die gaat uit van overnachtingen in een hotel of B&B in Riederalp en in de berghut bij Marjelen. Het is niet mogelijk om te bivakkeren of te kamperen in Riederalp, daarom is het bivak voorzien vóór de hangbrug. 
  • wil je deze hangbrug-driedaagse verrijken met nog een extra hangbrug over een kloof waar ooit een gletscher liep : volg een eindje het pad richting Oberaletschhütte / Fusshornbiwak / Driest. Het uiteinde van de wegsmeltende Oberaletschgletscher is één grote puinchaos, dus minder mooi dan het zicht op de huidige tongen van Grosse Aletsch en Fieschergletscher.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Aletsch 2 : Ondanks het smelten, nog steeds de Grootste

Wat komt er in deze blog ?